Sztuka na ulicach Radomia

Sztuka to dziedzina działalności ludzkiej, uprawiana przez artystów. Nie istnieje jedna spójna, ogólnie przyjęta definicja sztuki, gdyż pojęcie to jest bardzo wszechstronne, różnorodne i obszerne.
Sztuka spełnia rozmaite funkcje, m.in. estetyczne, społeczne, dydaktyczne, terapeutyczne, jednak nie stanowią one o jej istocie.
Sztuka narodziła się wraz z rozwojem cywilizacji ludzkiej, a zatem na przestrzeni lat niesamowicie się rozwinęła w wielu państwach oraz miastach. Dzisiaj skupię się na Radomiu i przedstawię kilka prac, które możemy zauważyć przemierzając go.

1. Mural na Zespole Szkół Budowlanych




Jeśli zaczynamy ten temat to nie możemy nie wspomnieć o muralu na ZSB namalowanym przez artystę z Salwadoru Roberto Vergara Lino. Ukazał on na ścianie tej szkoły najważniejsze budowle miasta. Mural powstał z okazji 100-lecia wyżej wymienionej szkoły.

2. Mural na Zespole Szkół Zawodowych im. mjr. H. Dobrzańskiego Hubala



Pozostając w temacie murali kolejnym, przykuwającym uwagę mieszkańców elementem sztuki jest mural na ścianie frontowej szkoły przedstawiający jej patrona. Powstał wraz z wyremontowaniem sali gimnastycznej ze zwycięskiego projektu budżetu obywatelskiego 2019.

3. Mural na dziesięciopiętrowym bloku przy ul. Żeromskiego 116



Jest to największy mural w Radomiu i co ciekawe stworzony przez tego samego artystę z Salwadoru, o którym była mowa na początku dzisiejszego artykuły, czyli Roberto Vergara Lino. Jak widzimy, znacznie nadaje on kolorów otaczającemu krajobrazowi. Mural na Żeromskiego 116 zajmuje jednak całą szczytową ścianę. Jest doskonale widoczny przede wszystkim z ulicy Zbrowskiego.

Warto wspomnieć, że na ścianie dziesięciopiętrowego bloku wcześniej namalowany został też mural upamiętniający Radomski Czerwiec 1976. Ten jest na bloku obok pomnika protestu robotniczego przy Żeromskiego 74.




4. Mural na budynku dawnego Plastyka



Mural barwnego świata z wierszy Tuwima namalowała Natalia Rak - absolwentka Zespołu Szkół Plastycznych w Radomiu i Akademii Sztuk Pięknych w Łodzi. – Jest ona uznawana za jedną z najbardziej utalentowanych artystek street artu w Polsce. Jest autorką licznych murali, które realizuje w różnych zakątkach świata. Jej murale zdobią budynki m.in. w Stanach Zjednoczonych, Nowej Zelandii czy Hiszpanii.

Możemy zatem zauważyć, że murale są bardzo wszechobecne w Radomiu. 

5. Pomnik Leszka Kołakowskiego 

Po raz pierwszy inicjatywę upamiętnienia pomnikiem urodzonego w 1927 roku w Radomiu Leszka Kołakowskiego, wybitnego filozofa, Honorowego Obywatela Radomia. Projekt wykonał Karol Badyna. Pomnik przedstawia wspartego na lasce Leszka Kołakowskiego, siedzącego przy kawiarnianym stoliku, na którym znajduje się kapelusz oraz napis:

LESZEK KOŁAKOWSKI
1927–2009
FILOZOF
Przy stoliku umieszczono drugie, puste krzesło.

6. Ławeczka Witolda Gombrowicza 

Rzeźba przedstawiająca postać Witolda Gombrowicza została wykonana według projektu Sławomira Micka, który wygrał ogłoszony przez miasto konkurs architektoniczny. W ocenie kapituły, ten projekt najlepiej ze wszystkich zgłoszonych prac spełniał założenia programowe i wytyczne ujęte w regulaminie. Rzeźba ma realistyczną formę i uwzględnia osobowość, a także cechy charakterystyczne dla wizerunku Witolda Gombrowicza.

7. Budynek Mazowieckiego Centrum Sztuki Współczesnej Elektrownia

Jest on połączeniem historii tego miejsca ze sztuką współczesną, o czym możemy się przekonać wchodząc do tego budynku. Dlatego uznałam, że również jest warty uwagi w dzisiejszym artykule. 

W styczniu 2004 roku na łamach lokalnej „Gazety Wyborczej” został zaprezentowany pomysł radomianki Kai Koziarskiej, aby dla celów nowego centrum  sztuki zaadoptować budynek starej elektrowni. Projekt adaptacji budynku był tematem pracy dyplomowej autorki, obronionej na wydziale architektury wnętrz warszawskiej Akademii Sztuk Pięknych. Wkrótce idea adaptacji zabytkowego budynku znalazła wielu entuzjastów, a sam pomysł poparł także Andrzej Wajda.